Kintsugi czyli japońska sztuka niedoskonałości

Kintsugi to japońska sztuka naprawiania zniszczonych ceramik lub porcelany poprzez wypełnienie pęknięć złotem, srebrem lub platyną. Słowo Kintsugi pochodzi z japońskich słów „Kin” oznaczającego złoto oraz „tsugi” oznaczającego łączenie. W ten sposób, zamiast ukrywania defektów, ta sztuka wyróżnia je, podkreśla ich piękno i wskazuje, że nic nie jest doskonałe.

Kintsugi ma swoje korzenie w XV wieku, kiedy to japoński cesarz wysłał swoje uszkodzone naczynia do Chin na naprawę. Po ich naprawie, gdy zostały zwrócone, były one połączone drutem. To doprowadziło do powstania idei naprawy z pomocą metalu, co miało na celu nie tylko usunięcie defektu, ale również wzmocnienie naczynia.

Później, w epoce Edo (1603-1868), Kintsugi stało się nie tylko sztuką naprawy, ale również sztuką w pełni artystyczną. Rzemieślnicy i artyści zaczęli używać tej techniki jako sposobu na tworzenie nowych dzieł, które wykorzystują piękno złota, srebra lub platyny, aby podkreślić i uzupełnić urok i urodę każdego fragmentu ceramiki.

Dziś, Kintsugi stało się metaforą dla ludzkiego życia. Pokazuje, że nasze niedoskonałości i rany, które doświadczamy, mogą być źródłem piękna i siły. Kintsugi uczy nas, że warto szanować i pielęgnować nasze wady, ponieważ one czynią nas wyjątkowymi i pięknymi. To właśnie nasze doświadczenia i niepowodzenia tworzą naszą indywidualność i dają nam możliwość wzrostu i rozwijania się.

Ta japońska sztuka niedoskonałości przypomina nam, że w życiu chodzi o odkrywanie naszych własnych pięknych, ale czasem nieznanych, możliwości. Dzięki Kintsugi możemy nauczyć się szacunku dla naszych własnych słabości i nauczyć się patrzeć na siebie i na innych z szacunkiem i zrozumieniem.